Wybitny specjalista w dziedzinie chirurgii szczękowo-twarzowej oraz pionier w rekonstrukcjach twarzoczaszki u dzieci i dorosłych. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się od ukończenia studiów na Akademii Medycznej w Gdańsku. Następnie zdobył tytuł doktora nauk medycznych w 2016 roku, dzięki pracy naukowej dotyczącej zastosowania dystraktora podniebiennego w leczeniu zwężenia szczęki, który jako pierwszy wprowadził na polski rynek.
Swoją specjalizację w zakresie chirurgii szczękowo-twarzowej rozpoczął w 2000 roku, odbywając rezydenturę w Olsztynie. Następnie kontynuował rozwój swojej kariery, obejmując stanowisko asystenta na Oddziale Chirurgii dla Dzieci i Młodzieży w Instytucie Matki i Dziecka w Warszawie pod kierownictwem prof. Zofii Dudkiewicz, a także pracując jako konsultant w wielu szpitalach specjalistycznych. Od 2008 roku pełni funkcję Kierownika Centrum Wad Twarzoczaszki i Ordynatora Oddziału Chirurgii Szczękowo-Twarzowej w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dziecięcym w Olsztynie. Jest również pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
Autor licznych publikacji naukowych, w tym artykułów w renomowanych czasopismach międzynarodowych oraz rozdziałów w książkach poświęconych chirurgii ortognatycznej i szczękowo-twarzowej. Jego badania naukowe koncentrują się na innowacyjnych metodach rekonstrukcji twarzoczaszki, w tym na zastosowaniu mikrochirurgicznych rekonstrukcji twarzy u dzieci oraz na zastosowaniu indywidualnych implantów drukowanych w technologii 3D u dzieci, w tym protez stawu skroniowo-żuchwowego. Również w zakresie jego zainteresowań leży zastosowanie osteodystrakcji w leczeniu wad twarzoczaszki u dzieci i młodzieży. Jest renomowanym specjalistą w zakresie chirurgii ortognatycznej oraz zastosowaniu nowoczesnych metod w tym zakresie.
W trakcie swojej kariery odbył liczne staże zagraniczne w prestiżowych ośrodkach medycznych, takich jak Craniofacial Center w Seattle Children's Hospital w USA, Klinika Chirurgii Szczękowo-Twarzowej w Zurichu oraz wiele innych w Belgii, Francji, Hiszpanii i Indiach. Jego działalność naukowa i dydaktyczna jest szeroko uznawana zarówno w Polsce, jak i za granicą. Prowadził liczne kursy i szkolenia dla lekarzy, a także jest członkiem wielu polskich i zagranicznych towarzystw naukowych.
